«Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία». Έτσι είπε ο σπουδαίος Ελβετός ψυχίατρος Καρλ Γιούνγκ και η πραγματικότητα, ειδικά αυτές τις ημέρες μοιάζει σαν να επιχειρεί να τον δικαιώσει.
Τι έχουμε αυτές τις ημέρες; Πανδημία και καραντίνα. Κίνδυνο για την υγεία μας και εγκλεισμό στο σπίτι, φόβο, απογοήτευση, θλίψη, στρες, θυμό… Τι μπορούμε να κάνουμε απέναντι σε τόσο καταλυτικά συναισθήματα που μάλιστα βιώνουμε και ατομικά και συλλογικά; Δεν μπορούμε να αρνηθούμε την πραγματικότητα και από ό, τι φαίνεται αυτό που περνάει από το χέρι μας να κάνουμε για να την αλλάξουμε είναι αυτό που κάνουμε ήδη, έστω και με βαριά πια καρδιά. Να προσέχουμε, να κρατάμε τις αποστάσεις, να τηρούμε την καραντίνα. Οπότε; Είμαστε σε αδιέξοδο ή έστω και έτσι έχουμε κάποιες επιλογές; Και αν έχουμε ποιες είναι αυτές; Πώς θα κάνουμε αυτές τις δυσκολίες που περνάμε ευκαιρία; Η απάντηση είναι «προσπαθώντας». Προσπαθώντας να θυμόμαστε ότι η ρουτίνα κάνει τον εγκέφαλο να δουλεύει καλύτερα. Προσπαθώντας να κάνουμε πιο ποιοτικό τον αναγκαστικά περισσότερο χρόνο που περνάμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Προσπαθώντας να κρατήσουμε επαφή με τους ανθρώπους που τώρα δεν μπορούμε να συναντήσουμε. Προσπαθώντας να φιλτράρουμε την ενημέρωσή μας, να προτιμήσουμε ένα βιβλίο αντί για μια οθόνη, να μάθουμε να ελέγχουμε το στρες μέσω της αναπνοής μας, να βιώσουμε το «τώρα», «εδώ και τώρα»… Αυτές οι φαινομενικά απλές ενέργειες δεν θα εξαφανίσουν τις δυσκολίες που περνάμε αλλά θα κρατήσουν ζωντανή τη διάθεση μας να τις ξεπεράσουμε όπως επισημαίνει η Αναστασία Λεμονή,
Ψυχολόγος, Επιστημονική Συνεργάτις Τμήματος Ψυχολογίας ΥΓΕΙΑ, σε άρθρο της στο: https://www.hygeia.gr.
