Σήμερα, η επιβίωση από τον καρκίνο του μαστού, ανεξαρτήτως ηλικίας, σταδίου νόσου και θεραπείας, είναι υψηλή. Για την ακρίβεια είναι: 91% στα 5 πρώτα χρόνια από τη διάγνωση, 86% στα 10 χρόνια από τη διάγνωση και 80% στα 15 χρόνια από τη διάγνωση. Σε αυτό έχουν συμβάλει και οι νεότερες θεραπευτικές μέθοδοι και οι νεότερες διαγνωστικές μέθοδοι, με την ψηφιακή μαστογραφία να αποτελεί το «Gold Standard» για τη διάγνωση της νόσου. Ωστόσο, υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους αυτή πρέπει να συμπληρώνεται από την υπερηχοτομογραφία και μάλιστα την υπερηχοτομογραφία ABUS.
Ο ένας είναι η μείωση της ιοντίζουσας ακτινοβολίας και ο άλλος είναι οι πυκνοί μαστοί, οι μαστοί που εμφανίζει το 40% των γυναικών. Και γιατί αποτελούν πρόβλημα αυτοί οι μαστοί; Γιατί σε αυτούς υπάρχει υπεροχή των ινωδών και αδενικών στοιχείων έναντι του δομικού λίπους. Όμως, καθώς ο καρκίνος προέρχεται από τα αδενικά στοιχεία του μαστού, οι πυκνοί μαστοί έχουν 4 έως 6 φορές αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
Στη μαστογραφία τα ινοαδενικά στοιχεία εμφανίζονται άσπρα. Αλλά και ο καρκίνος εμφανίζεται επίσης άσπρος. Είναι επομένως πολύ πιθανό στους πυκνούς μαστούς να «χάνεται» κάποιος καρκίνος στην εικόνα της μαστογραφίας επειδή «καμουφλάρεται» από τα πυκνά ινώδη και αδενικά στοιχεία. Γι’ αυτό το λόγο «επιστρατεύεται» η υπερηχοτομογραφία, η οποία μπορεί να αναδείξει τους «κρυμμένους» όγκους αλλά έχει το μειονέκτημα είναι υποκειμενική εξέταση και εξαρτάται σημαντικά από την ικανότητα και την εμπειρία του ακτινοδιαγνώστη. Για να ξεπεραστεί αυτό το μειονέκτημα έχει αναπτυχθεί το καλούμενο «Αυτοματοποιημένο Υπερηχογράφημα Μαστών» ABUS: Automated Breast Ultrasound System, για το οποίο μας ενημερώνει ο ιατρός Γεώργιος Π. Ζαχαρόπουλος, Ακτινολόγος, Διευθυντής Τμήματος Γενικών Υπερήχων ΥΓΕΙΑ & ΜΗΤΕΡΑ, Πρόεδρος Επιστημονικού Συμβουλίου ΥΓΕΙΑ, σε άρθρο του στο: www.hygeia.gr
