Η μαγνητική τομογραφία σε έμβρυα εφαρμόζεται ευρέως τα τελευταία χρόνια στις περισσότερες χώρες του κόσμου και χαίρει αποδοχής τόσο από τους γυναικολόγους που παρακολουθούν την κύηση όσο και από τις μέλλουσες μητέρες.
Αποτελεί καθιερωμένο συμπληρωματικό τρόπο προγεννητικής απεικονιστικής διερεύνησης του εμβρύου και πραγματοποιείται αν υπάρχει κάποιο δυνητικά παθολογικό εύρημα στο υπερηχογράφημα κύησης, συνήθως στο Β΄ επιπέδου, ή αν υπάρχει βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό ή παθολογικό εύρημα σε προηγούμενη κύηση, για να επιβεβαιωθεί το παθολογικό υπερηχογραφικό εύρημα και κυρίως για να αποκλειστούν συνοδές ανωμαλίες που είναι δυσδιάκριτες στο υπερηχογράφημα.
Επικεντρώνεται σε συγκεκριμένη ανατομική περιοχή ή σύστημα του εμβρύου και όχι σε ολόκληρο το σώμα όπως το υπερηχογράφημα. Πραγματοποιείται, δηλαδή, μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου εμβρύου ή τραχήλου ή θώρακος και κοιλίας, ή σπονδυλικής στήλης εμβρύου, ή νευρικού συστήματος εμβρύου. Σε κάθε περίπτωση ακολουθούνται συγκεκριμένα πρωτόκολλα και πάντα υπό την επίβλεψη παιδοακτινολόγου, ενώ είναι σημαντικό για τις μέλλουσες μητέρες να προσέρχονται όσο το δυνατόν πιο ξεκούραστες και ήρεμες, αφού η ψυχολογική τους κατάσταση επηρεάζει συχνά τη «συνεργασία» και την κινητικότητα του εμβρύου, όπως μας ενημερώνει η ιατρός Γεωργία Παπαϊωάννου, Παιδοακτινολόγος - Διευθύντρια Τμήματος Παιδιατρικής Ακτινολογίας ΜΗΤΕΡΑ, σε άρθρο της στο: www.mitera.gr
