«Προεγχειρητικός σχεδιασμός», «διεγχειρητική πλοήγηση», «συνδυασμός της εικονικής πραγματικότητας του προεγχειρητικού σχεδιασμού με τα συστήματα πλοήγησης σε πραγματικό χρόνο»… Αυτοί είναι μερικοί από τους νέους όρους που φέρνει μαζί της η νέα τεχνολογία και ακούγονται ολοένα και περισσότερο στις συζητήσεις ιατρών και ασθενών και πιο ειδικά σε σχεδιασμούς θεραπειών για μυοσκελετικές παθήσεις από ορθοπαιδικούς χειρουργούς.
Γιατί όμως τόσο η ιατρική κοινότητα όσο και οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις αντικατάστασης φθαρμένων αρθρικών επιφανειών (αρθροπλαστικές) στον ώμο, στο γόνατο, στο ισχίο έχουν αγκαλιάσει αυτήν την τεχνολογία;
Οι γιατροί γιατί με τη βοήθειά της μπορούν να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους. Μπορούν πλέον να προσχεδιάσουν μια επέμβαση στον ώμο (ή όπου αλλού χρειάζεται) με μεγάλη ακρίβεια και όσον αφορά τα όρια της αφαιρούμενης περιοχής και όσον αφορά τη θέση στην οποία θα τοποθετήσουν τα νέα τεχνητά μέρη της άρθρωσης και να την πραγματοποιήσουν βάσει των ιδιαίτερων ανατομικών δομών του κάθε ασθενούς. Επιπλέον, να αναπαραστήσουν την υπολογιζόμενη κίνηση του ώμου (ή του ισχίου ή του γονάτου) του ασθενούς σε όλα τα επίπεδα, κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις κατά περίπτωση, έτσι ώστε πριν ακόμα ξεκινήσει η επέμβαση να ξέρουν το αποτέλεσμά της.
Οι ασθενείς γιατί θα επανέλθουν πολύ γρήγορα στην καθημερινότητά τους με πολύ λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο και με πολύ λιγότερες επιπλοκές, απολαμβάνοντας ένα άρτιο αποτέλεσμα και μάλιστα σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, όπως επισημαίνει ο ιατρός Εμμανουήλ Αντωνογιαννάκης, Ορθοπαιδικός Χειρουργός και Διευθυντής Γ’ Ορθοπαιδικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ, σε άρθρο του στο: www.hygeia.gr
