Η σιελόρροια είναι φυσιολογική διαδικασία στα παιδιά 18 έως 24 μηνών. Όμως, όταν επιμένει πάνω από τα 4 έτη ηλικίας, θα πρέπει να θεωρείται παθολογική κατάσταση και να διερευνάται.
Τα παιδιά με σιελόρροια συχνά παρουσιάζουν δερματικές περιστοματικές και τραχηλικές φλεγμονές, τα ρούχα τους υγραίνονται συνεχώς και χρειάζονται αλλαγή, ενώ τα παιχνίδια και οι συσκευές διδασκαλίας και επικοινωνίας καταστρέφονται από την υγρασία και έτσι επηρεάζεται και η εκπαίδευσή τους.
Η σιελόρροια σπάνια οφείλεται σε υπερέκκριση των σιελογόνων αδένων (πρωτογενής σιελόρροια). Συνήθως οφείλεται σε εξασθενημένο νευρομυϊκό έλεγχο και δυσλειτουργία της εκούσιας κινητικής δραστηριότητα του στόματος, η οποία οδηγεί σε υπερχείλιση του σάλιου από το στόμα (δευτερογενής σιελόρροια).
Η αντιμετώπισή της απαιτεί τη συνεργασία ομάδας διαφόρων ειδικών όπως ΩΡΛ, οδοντιάτρου, νευρολόγου, ορθοπαιδικού, λογοπεδικού και φυσιοθεραπευτή. Αφού γίνει η εκτίμηση από αυτή την ιατρική ομάδα συνιστώνται: ασκήσεις βελτίωσης κινήσεων στόματος και κατάποσης, ή/και θεραπεία συμπεριφοράς, ή/και φαρμακευτική αγωγή. Σε περίπτωση αποτυχίας τουλάχιστον εξάμηνης συντηρητικής αντιμετώπισης, συνιστάται η χειρουργική παρέμβαση, όπως μας ενημερώνει ο ιατρός Μιχαήλ Τσακανίκος, Χειρουργός-ΠαιδοΩτοΡινοΛαρυγγολόγος - Συντονιστής Διευθυντής Β’ ΠαιδοΩτοΡινοΛαρυγγολογικής Κλινικής Παίδων ΜΗΤΕΡΑ, σε άρθρο του στο: www.mitera.gr
