Θα ήταν πραγματικά πολύ πικρό να δίνεις με επιτυχία τη μάχη εναντίον του καρκίνου και κατά τη διάρκειά της να νικηθείς εξαιτίας μιας λοίμωξης για την οποία δεν προφυλάχθηκες ή δεν πήρες τα κατάλληλα μέτρα, ή, ακόμα, εξαιτίας ενός εμβολιασμού, που θα έπρεπε να έχει γίνει αλλά δεν έγινε λόγω φόβου, προκατάληψης, ή έλλειψης συνεργασίας με τον θεράποντα ιατρό.
Γιατί, στην περίπτωση των καρκινοπαθών έστω και αν οι αυξημένες προφυλάξεις είναι αυτονόητες, σημαίνουν ταυτόχρονα και μια επιπλέον και κουραστική διαδικασία για έναν ταλαιπωρημένο οργανισμό. Και αυτή η κούραση ίσως σε κάνει να ξεχάσεις ότι το να προφυλαχτείς κατάλληλα είναι επίσης ένα ακόμα νικηφόρο βήμα σε μια μάχη που κερδίζεται ακριβώς έτσι: βήμα το βήμα. Γι’ αυτό, αρχής γενομένης από τις προφυλάξεις για την πανδημία του κορωνοϊού που πρέπει να πάρουν κατά μείζονα λόγο οι καρκινοπαθείς, πρέπει να πάρουν και κάποιες άλλες. Ποιες είναι αυτές;
Ανοσοκαταστολή & πρόληψη
Στην εποχή της πανδημίας είναι απαραίτητη μια ανασκόπηση των τρόπων πρόληψης των λοιμώξεων όπως και των εμβολίων που αφορούν στην ευπαθή ομάδα των καρκινοπαθών λόγω του αυξημένου κινδύνου να νοσήσουν.
Ο αυξημένος κίνδυνος οφείλεται στην ανοσοκαταστολή λόγω προηγούμενων θεραπειών όπως η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία, τα κορτικοστεροειδή και η μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων.
Η πρόληψη των λοιμώξεων μπορεί να γίνει με τη σωστή εκπαίδευση των ασθενών, την κατάλληλη αντιμικροβιακή προφύλαξη και τη συνετή διενέργεια εμβολίων. Η σωστή εκπαίδευση θα μπορούσε να αφορά στην ασφαλή φροντίδα των κατοικιδίων και την αποφυγή ζωονόσων, στη λήψη των κατάλληλων μέτρων πριν από κάποιο ταξίδι όπως απαραίτητοι εμβολιασμοί ή προφύλαξη έναντι ειδικών λοιμώξεων, στη λήψη προληπτικών μέτρων κατά την ενασχόληση με την κηπουρική όπως γάντια για αποφυγή τραυματισμών που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν να επουλωθούν αλλά και θα αποτελούσαν πύλη εισόδου για μύκητες και σταφυλόκοκκο/στρεπτόκοκκο που πιθανά να βρίσκονται σε αγκάθια και, τέλος, στην καλή υγιεινή των χεριών και στην προφύλαξη του αναπνευστικού από σταγονίδια, ειδικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Επιπλέον, πολλές λοιμώξεις μπορεί να προληφθούν με τη χρήση των εμβολίων. Ωστόσο, τα εμβόλια αποτελούν πρόκληση για τους γιατρούς γιατί στους καρκινοπαθείς δεν είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει η επιθυμητή ανοσιακή απόκριση λόγω υπολειμματικών ανοσιακών ελλειμμάτων. Συν τοις άλλοις, συγκεκριμένα εμβόλια όπως αυτά με ζώντα στελέχη αντενδείκνυνται σε ενεργά ανοσοκατασταλμένους ασθενείς επειδή υπάρχει κίνδυνος να νοσήσουν και/ή να παραμείνει για πολύ καιρό στον ασθενή ο ζων οργανισμός που χορηγήθηκε με το εμβόλιο.
Ενδεικτικά, τα εμβόλια που επιτρέπονται στους καρκινοπαθείς είναι της γρίπης (αδρανοποιημένο), του πνευμονιόκοκκου, του μηνιγγιτιδόκοκκου, του τετάνου, της ηπατίτιδας Α, της ηπατίτιδας Β, του αιμόφιλου της γρίπης τύπου β, του HPV, του έρπη ζωστήρα (RZV). Τα εμβόλια που αντενδείκνυνται ή τουλάχιστον πρέπει να διενεργούνται με πολλή προσοχή είναι ενδεικτικά το MMR, του κίτρινου πυρετού, του Rotavirus.
Τα εμβόλια πρέπει να γίνονται τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν την έναρξη της θεραπείας και τουλάχιστον 3 μήνες μετά το τέλος της. Ο ασθενής δεν πρέπει να λαμβάνει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή χημειοθεραπεία, δεν πρέπει να έχει ενεργό λοίμωξη, ενώ πρέπει να έχει επαρκή αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων στη γενική αίματος.
Εν κατακλείδι, μόνο με τη σωστή ενημέρωση και συνεργασία μεταξύ ασθενών και ιατρών μπορεί να προστατευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα αυτή η ιδιαίτερων αναγκών ομάδα των ασθενών.
